Βρεφονηπιακοί Σταθμοί: Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε

http://www.a-po-drasi.gr/

 Tα προβλήματα των βρεφονηπιακών  παιδικών σταθμών ,για τα οποία έχουμε μιλήσει πολλές φορές στο παρελθόν και έχουμε προτείνει  λύσεις,  εξακολουθούν και αυτήν την νέα «σχολική» χρονιά να επαναλαμβάνονται και μάλιστα πιο έντονα από ποτέ.

Τα στοιχεία  που υπάρχουν για τους παιδικούς σταθμούς ,είναι ότι λόγω των σοβαρών ελλείψεων σε προσωπικό ,περισσότερα από 200 παιδιά  που θα έπρεπε να φιλοξενούνται στους βρεφονηπιακούς είναι στην αναμονή.

• ·        Στον 2^ο, 3^ο, και  4^ο βρεφονηπιακό σταθμό από 360 παιδάκια που θα μπορούσαν με βάση τις εγκαταστάσεις να φιλοξενηθούν, έχουν ενταχθεί μέχρι στιγμής μόνο τα μισά από αυτά , δηλαδή τα 180 παιδάκια.
• ·        Ο 1^ος βρεφονηπιακός  έκλεισε με αποτέλεσμα  να  χαθούν πολύτιμες θέσεις φιλοξενίας  παιδιών, σε μία περίοδο που οι οικογένειες  χρειάζονται τους βρεφονηπιακούς περισσότερο από ποτέ.           
• ·         Η κατάσταση στην κοινότητα Καματερού είναι ελάχιστα καλύτερη.           

 Αυτή η σταδιακή απαξίωση των β/σ  και η αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις ανάγκες της κοινωνίας αφήνει το περιθώριο σε διάφορους κήρυκες του μίσους να προσπαθούν να στρέψουν την αγανάκτηση των  ‘’αδικημένων γονέων’’  ενάντια στους ‘’ευνοημένους’’, αποκρύπτοντας  το πραγματικό πρόβλημα. Σ’αυτή τη λογική και με αυτή την στόχευση  είναι η ερώτηση του Παναγιώταρου  που έσπευσε να  επικροτήσει ουσιαστικά ο Στυλιανίδης  ως μη όφειλε.    Πολύ ορθά ο δήμαρχος επέλεξε να μην εκθέσει  και εμπλέξει τα μικρά παιδιά σε μικροπολιτικές και λαϊκίστικες πρακτικές της Χρυσής Αυγής .  Όμως ο δήμαρχος έχει ευθύνες για την σημερινή κατάντια των β/σ  γιατί  επί  χρόνια     βολευόταν με τους συμβασιούχους  για να κάνει παιχνίδια και δεν φρόντιζε να προσλάβει μόνιμο προσωπικό. Έχει ευθύνες γιατί με φτηνές δικαιολογίες έκλεισε τον 1^ο β/σ, χωρίς να έχει προχωρήσει μάλιστα σε νέο χώρο εγκατάστασής του. Έχει ευθύνες  γιατί  επί χρόνια  στήριξε τις πολιτικές   που μας οδήγησαν σ’αυτό το σημείο  με τελευταίο παράδειγμα τον Καλλικράτη. Τα   προβλήματα που θα πρέπει, έστω και τώρα, να απασχολήσουν  – και επιτέλους να αποφασίσει να λύσει οριστικά ο δήμος-  είναι:

1.       Γιατί οι βρεφονηπιακοί σταθμοί κλείνουν αντί να αυξάνονται ;

2.       Γιατί ο 1^ος βρεφονηπιακός  έκλεισε και ακόμα δεν βρέθηκε οριστική λύση για την επαναλειτουργία του ;

3.       Πόσοι νέοι βρεφονηπιακοί έχει  προγραμματιστεί να δημιουργηθούν και πως θα οργανωθεί η κάλυψη των θέσεων σε αυτούς ;

4.       Γιατί δεν προσέλαβε τα προηγούμενα χρόνια ΜΟΝΙΜΟ προσωπικό στους βρεφονηπιακούς σταθμούς έτσι ώστε να διασφαλίσει την λειτουργία τους και σε δύσκολες  οικονομικές περιόδους για το δήμο που γνώριζε ότι θα προκύψουν λόγω της  εφαρμογής του Καλλικράτη ;

5.       Ποια είναι τα επίπεδα υγιεινής  και ασφάλειας στους σταθμούς αν δεν επαρκεί  το προσωπικό ;

6.       Είναι το εκπαιδευτικό έργο δυνατόν να ολοκληρώνεται ικανοποιητικά αν οι παιδαγωγοί σε αυτές τις ευαίσθητες και τρυφερές ηλικίες, (όπου προτείνεται η αποφυγή της εναλλαγής των προσώπων που εμπλέκονται στην εκπαίδευσή τους ), εναλλάσσονται 2 φορές τον χρόνο ;

7.       Γιατί σε αυτές τις δύσκολες για τους κατοίκους εποχές  οι δημοτικές υπηρεσίες  εκβιάζουν και απειλούν συμπολίτες   μας ότι θα σταλούν οι εκκρεμότητες για τροφεία που δεν έχουν καταβληθεί  στην εφορία , αντί να ελέγξουν την δυνατότητα να καταργηθεί  η πληρωμή των τροφείων   διευκολύνοντας  έτσι  τον αγώνα για επιβίωση των οικογενειών ;

8.       Γιατί ο δήμος προσφέρει  400.000 ευρώ ετησίως στον ΑΣΔΑ και όπου αλλού όταν απειλείται η ίδια η λειτουργία υπηρεσιών του δήμου ;      

9.        Γιατί ο δήμος δεν  συνεργάζεται με το  Σωματείο εργαζομένων  του δήμου και με τον σύλλογο γονέων στους βρεφονηπιακούς  ώστε να χαράξουν από  κοινού μία στρατηγική   και  να     βρούνε  λύσεις       στα  προβλήματα ;            

Και τέλος , εκτιμούμε αυτό που θα πρέπει όλους μας να απασχολήσει είναι γιατί τα παιδιά δεν έχουν ίσα δικαιώματα στην εκπαίδευση και  ανεμπόδιστη πρόσβαση σε αυτή. Πρώτοι εμείς έχουμε την ευθύνη της επιμέλειάς τους ,της φροντίδας και της εκπαίδευσής τους  και οφείλουμε να την προασπίσουμε .Αν θέλουμε ένα καλύτερο αύριο , θα πρέπει να αγωνιστούμε για αυτά. Τίποτα δεν χαρίζεται , μόνο κατακτιέται. 

       Αλληλεγγύη