ΜHΝYΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΡΩ-ΕΚΛΟΓΕΣ

Επιβεβαιώθηκαν όσοι προέβλεπαν ρεκόρ αποχής στις «Ευρωεκλογές». Εκείνο που δεν επιβεβαιώνεται είναι ότι προέκυψε συγκεκριμένο μήνυμα από αυτές και το έλαβαν οι «δικαιούχοι».

Όλοι οι πολιτικοί μίλησαν για αδιαφορία των ψηφοφόρων που θα πρέπει να «δουν» τι σημαίνει.

Μέχρι σήμερα δηλαδή δεν έχουν καταλάβει τίποτε;
Υποτίθεται ότι η Ε.Ε έγινε για να εξασφαλίσει καλύτερο μέλλον για τους πολίτες της;

Είναι άραγε τόσο μαζοχιστές οι πολίτες αυτοί ώστε να μην τους αρέσει η «ευεργεσία» ή είναι τόσο βέβαιοι ότι και χωρίς τη δική τους ψήφο οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα λάβουν τις καλύτερες αποφάσεις γι αυτούς;

Υπάρχει , παρόλα αυτά και ένα ακόμη ίσως. Μήπως οι Ευρωπαίοι πολίτες συμβιβάστηκαν με την ιδέα της ΗΤΤΑΣ ανεξάρτητα με το τι θα ήθελαν να ψηφίσουν;
Ένα είναι βέβαιο.

Παρά τα κροκοδείλια δάκρυά τους , οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα συνεχίσουν να λαμβάνουν αποφάσεις όπως και πριν, αδιαφορώντας αν πήγαν περισσότεροι ή λιγότεροι να ψηφίσουν.

Άλλωστε αυτοί διαπιστώνουν ότι όσο περισσότεροι πολίτες συμμετέχουν τόσο διευκολύνονται τα σχέδια και οι αποφάσεις του.

Το μόνο που τους στοιχίζει η όλη διαδικασία είναι ένα στιγμιαίο «κατσoύφιασμα» μπροστά στις κάμερες , όταν αναφέρονται στα ποσοστά της αποχής.

Άσχετα αν από μέσα τους πανηγυρίζουν που τους αφήνουμε να απολαμβάνουν το ραχάτι τους και τις πολυτελέστατες συνήθειές τους.
Τελικά η αποχή από τις κάλπες, δεν φαίνεται ούτε να υποτιμά ούτε να γελοιοποιεί ούτε και να δυσκολεύει τους «αξιωματούχους».

Το βέβαιο είναι ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα δυσκολεύει περισσότερο την ζωή των εκατομμυρίων πολιτών. Από τη στιγμή που ακόμα και με τη συμμετοχή μιας μειοψηφίας (που γίνεται ακόμα μικρότερη ως πλειοψηφούσα μειοψηφία) θα αποφασίζει όπως θέλει για τη ζωή και εκείνων που απέχουν.

Και πως θα αντιδράσουν τελικά όσοι απέχουν διαμαρτυρόμενοι;
Προβληματιζόμαστε πραγματικά με την εξέλιξη της αποχής διότι με αυτό τον τρόπο κινδυνεύουν τα δικαιώματα όχι μόνον αυτών που δεν ψηφίζουν αλλά και αυτών που ψηφίζουν.

Αν έχουμε τελικά τόση δυσφορία για τις εκλογές και τους «κυβερνήτες» μας γιατί δεν κάνουμε τη διάθεσή μας κάτι αποτελεσματικότερο από την αποχή;

Γιατί δεχόμαστε να «απέχουμε» από ένα «παιχνίδι» που εκείνοι που το «στήνουν» εύχονται να μην εμφανιστεί ο αντίπαλος;

Μάλιστα τώρα που όπως όλα δείχνουν ο αντίπαλος (αποχή) δυναμώνει τόσο που μπορεί να τους αναγκάσει να χάσουν ακόμα και το δικό τους παιχνίδι;
Οι πολίτες που θέλουν την αποχή τους στάση και όχι αδιαφορία, καλά θα κάνουν να προετοιμάσουν άλλης μορφής αντίδραση που θα απαντήσει ουσιαστικά σε αυτούς που «στήνουν» τις παρτίδες για να είναι πάντα νικητές.

Ας σκεφτούμε πιο έξυπνους τρόπους ώστε η αποχή να μην είναι ακίνδυνη επίδειξη «λύπης» από τους κατασκευασμένους νικητές αλλά να είναι επώδυνη πραγματικότητα για τους πειρατές των προσδοκιών μας.
Κατά τα άλλα και στην Ελληνική πραγματικότητα ισχύει ό,τι και στη διεθνή.

Κόμματα και πολιτικές δυνάμεις που δεν αποσπούν την εμπιστοσύνη των λαϊκών πλειοψηφιών μοιράζονται τις πολιτικές θέσεις σε ένα παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα.

Πανηγυρίζουμε η στενοχωρούμαστε για κάτι το οποίο τελικά δεν μας πέφτει σοβαρός λόγος.

Μακάρι να άλλαξε κάτι , όπως θέλει να μας πείσει ο κ. Παπανδρέου αλλά μένει να το διαπιστώσουμε στη συνέχεια.

Από εδώ και μπρος καλά θα κάνουμε να τους κρίνουμε όλους για όλα. Και για τη συμπεριφορά τους στη κοινωνία της χώρας και για τη συμπεριφορά τους στις τοπικές κοινωνίες όπου αβασάνιστα επιβάλουν τους κομματικούς «Μαυρογιαλούρους»!