Πεζοδρόμος για ...μερικούς

Μένοντας πραγματικά άναυδος, θέλω να μοιραστώ την εμπειρία μου μαζί σας.
Πριν μερικές μέρες πήγα με τα παιδιά μου για ποδήλατο στο πεζόδρομο μπροστά στα σχολεία της Παπάγου.
Το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν δρόμος και πρόσφατα πεζοδρομήθηκε και πολύ σύντομα έγινε πόλος έλξης για όλα τα παιδιά της περιοχής και για τους γονείς τους. Όλα καλά μέχρι εδώ και όλοι είπαμε μπράβο στη δημοτική αρχή, που νοιάζεται για τις γειτονιές μας.
Άραγε έχετε περάσει καθόλου από εκεί, να δείτε τι γίνεται;
Φτάνοντας εκεί το πρώτο που βλέπεις είναι ένας πεζοδρόμος, γεμάτος με καρέκλες, τραπεζάκια και ομπρέλες από τις καφετερίες.
Το κομμάτι που πεζοδρομήθηκε, έχει γίνει όλο μια συνεχεία του εσωτερικού χώρου των καφετεριών.
Αλλά το χάλι δεν σταματάει εδώ.
Το υπόλοιπο κομμάτι έχει γίνει parking για μηχανές, μηχανάκια και κάθε άλλης μορφής δίκυκλο.
Φτάνοντας εκεί προσπαθώ να βρω ένα πέρασμα να ανέβουμε στον πεζόδρομο, αλλά δυστυχώς και οι δυο είσοδοι του ήταν κλειστοί από αυτοκίνητα .
Στη μια μάλιστα είσοδο, κόκκινα πλαστικά κολωνάκια και τεράστια απαγορευτικά προειδοποιούν ότι είναι είσοδος πεζοδρόμου και απαγορεύεται το parking.
Αλλά δυστυχώς τίποτα. Κανείς δεν τα υπολογίζει. Έχουν παρκάρει επιδεικτικά μπροστά τους, αδιαφορώντας αν εμποδίζουν ή όχι.
Ψάχνω να βρω ένα παγκάκι. Δυστυχώς και εδώ ατύχησα.
Σε ένα ολόκληρο πεζόδρομο 4 παγκάκια όλα και όλα και απ΄αυτά το ένα σπασμένο. Μπροστά από τα αλλά δύο, σταθμευμένα μηχανάκια, γιατί εκεί βόλευε τους ιδιοκτήτες τους που θέλουν να τα βλέπουν όταν πίνουν τον καφέ τους και τέλος στο τέταρτο κάθονταν μια παρέα Πακιστανών
Τυχαίο που δεν υπάρχουν περισσότερα παγκάκια; Δε νομίζω!
Αφού άρχισα να εκνευρίζομαι με αυτά που έβλεπα αποφάσισα να κάτσω σε μια από τις καφετέριες προκειμένου να προσέχω τα παιδιά μου.
Δυστυχώς τα προβλήματα δεν σταμάτησαν εδώ.
Ενώ τα παιδιά έπαιζαν, μηχανάκια με θορυβώδεις εξατμίσεις, έκοβαν βόλτες κάνοντας ελιγμούς στην κυριολεξία δίπλα τους, με κίνδυνο να τα χτυπήσουν ανά πάσα στιγμή.
Πεζοδρόμος σου λέει!
Κάποιος νεαρός με μηχανάκι μπαίνει από την Αγίων Ανάργυρων με το μηχανάκι του και φτάνει μπροστά στις καφετέριες με σούζα, μέσα σε ένα σύννεφο φασαρίας, καπνού και σκόνης, για να αποσπάσει τα σφυρίγματα και τις ζητωκραυγές της παρέας του.
Σηκώνομαι φοβισμένος μη χτυπήσει τα παιδιά και του λέω πως εδώ δεν είναι χώρος για σούζες .
Την απάντηση όλοι πιθανώς τη φαντάζεστε. Μου λέει : ¨Εγώ εδώ γουστάρω να κάνω και αν δεν σ΄αρέσει πήγαινε σπίτι σου¨.
Δίνω τόπο στην οργή και ξανακάθομαι.
Το σκηνικό της ντροπής όμως έχει και συνέχεια.
Είναι Τετάρτη βράδυ και παίζει ο Ολυμπιακός με την Μακάμπι προκριματικά Champions League.Τα μαγαζιά έχουν βγάλει τις τηλεοράσεις έξω για να προσελκύσουν κόσμο να δει το ματς.
Περιττό να σας περιγράψω τι κόσμος μαζεύτηκε λίγο πριν αρχίσει ο αγώνας.
Νόμιζα πως βρισκόμουν στο γήπεδο στη θύρα 13 των οργανωμένων χούλιγκαν.
Το τι βρασιές ακούγονταν σε κάθε χαμένη ευκαιρία, καλύτερα να μην αναφέρω. Ότι πιο αηδιαστικό, ότι πιο αισχρό και πρόστυχο μπορούσε κανείς να ακούσει, το άκουσα. Όπως καταλαβαίνετε πήρα τα παιδιά μου και έφυγα νευριασμένος και θυμωμένος για αυτό το χάλι.
Και τώρα έρχομαι και αναρωτιέμαι σαν απλός πολίτης.
Τελικά εν μέσω οικονομικής κρίσης η δημοτική αρχή έφτιαξε ένα πεζόδρομο για να τον απολαμβάνουμε όλοι οι δημότες ή έφτιαξε ένα πεζόδρομο για να εξυπηρετήσει τους καφετεριούχους;
Με τι δικαίωμα αφήνουν 3 επιχειρηματίες να κάνουν ότι θέλουν στη δικιά μας περιουσία;
Όλοι εμείς δηλαδή πληρώνουμε για την κατασκευή του και αυτοί τον εκμεταλλεύονται ;
Δε νομίζετε ότι με πολύ εύκολα δόθηκαν άδειες (αν δόθηκαν) για να γεμίσει ο πεζοδρόμος τραπεζάκια ;
Ντροπή και πάλι ντροπή για όλα αυτά που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας.
Μας νομίζουν χαζούς η ηλίθιους;
Φαίνεται πως οι υπεύθυνοι του δήμου έχουν λαδωθεί καλά και έχουν πιει μπόλικα τζάμπα ποτά στα μαγαζιά αυτά.
Κύριοι ο πεζοδρόμος είναι για όλους και όχι μαγαζάκι μερικών!
Έχετε αφήσει την πιο όμορφη γειτονιά του δήμου μας να γίνει τόπος συγκέντρωσης όλων των χούλιγκαν της περιοχής.
Την έχετε αφήσει χωρίς αστυνόμευση χωρίς έλεγχο απροστάτευτη στην ασυδοσία που καλλιεργούν οι καφετέριες.
Όλα ελευθέρα χωρίς σεβασμό σε κανένα και σε τίποτα.
Χωρίς φραγμούς και όρια. Καπηλεύονται τα πάντα, ακόμα και τον χώρο των παιδιών μας. Το χώρο που τους ανήκει.
Γιατί κύριοι "κουμανταδόροι" του δήμου ο χώρος αυτός τους ανήκει.
Ο χώρος που δίνετε στις καφετέριες να τα οικονομάνε είναι χώρος του σχολείου τους και όχι χώρος του κάθε μηχανόβιου και του κάθε αμόρφωτου χούλιγκαν.
Είδατε ρε κύριοι σε πολλές γειτονιές της Αθήνας στα 10 μέτρα από την πόρτα του σχολείου να λειτουργούν καφετέριες η μια δίπλα στην άλλη;
Αφήνετε τα παιδιά μας απροστάτευτα μπροστά στους κινδύνους της νύχτας που πηγάζουν από τέτοιου είδους μαγαζιά;
Θέλετε να σπρώχνεται τα παιδιά μας στην κοπάνα και στην εύκολη ζωή;
Θέλετε τέλος πάντων ο κίνδυνος των ναρκωτικών να είναι έξω από την πόρτα του σχολείου τους και να τα περιμένει;
Έχουμε όλοι ευθύνη γονείς και οικογένεια για τα παιδιά.
Οι μόνοι που δεν έχουν είναι οι άνθρωποι του δήμου που με τόση ευκολία επιτρέπουν τη λειτουργία τέτοιων μαγαζιών απέναντι από τα σχολειά εξυπηρετώντας μικροπολιτικές τακτικές.
Και όχι μόνο επιτρέπουν την λειτουργία αλλά ενισχύουν την επιχειρηματικότητα τους παρέχοντας τους δικαίωμα να απλώνονται όλο και περισσότερο.
Αγαπητοί κύριοι του δήμου Αγίων Αναργύρων, υπεύθυνοι της ποιότητας ζωής των δημοτών, έχετε στείλει ποτέ τη δημοτική αστυνομία κάνει έναν έλεγχο, για την νομιμότητα του τρόπου λειτουργίας των μαγαζιών αυτών και την παράνομη στάθμευση στην περιοχή;
Έχετε ενδιαφερθεί ποτέ αν τα άτομα με ειδικές ανάγκες μπορούν να μπουν στον πεζόδρομο, τα λεωφορεία της γραμμής αν μπορούν να περάσουν, αν κάποιοι κάτοικοι μπορούν να μπουν στα σπίτια τους;
Μάλλον όχι γιατί εσείς καθώς και η δημοτική αστυνομία έχετε ωράριο 08.00-14.00.
Δυστυχώς η περιοχή λειτουργεί 24 ώρες με νευραλγικού ενδιαφέροντος στοιχεία όπως είναι τα 4 σχολεία της, αλλά δυστυχεστέρα παραμένει ασύδοτη, έρμαια και βορά στα νύχια κάποιων επιτηδείων που εκμεταλλεύονται τα πάντα με την ανοχή και τη βοήθεια των δημοτικών αρχόντων.
Τελικά πόσο ήσυχοι μπορούμε να είμαστε εμείς οι γονείς που στέλνουμε τα παιδιά μας στα σχολεία με τόσους κινδύνους έξω από την πόρτα τους και κάποιους υπεύθυνους που κατά καιρούς ζητούν την ψήφο μας να αδιαφορούν.
Κύριοι διώξτε μακριά απ τα σχολειά όλα αυτά τα μαγαζιά που κάθε άλλο παρά καλό προσφέρουν στα παιδιά μας.
Οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων δεν κρατιούνται άλλο!
Δώστε τους ελεύθερους χώρους στον κόσμο και όχι στον κάθε επιχειρηματία αρπακτικό.
Δε φτιάχνουμε έργα για να εξυπηρετήσουμε κάποιους και να κερδίσουμε ψήφους.
Μήπως ξέρετε πόσους θα χάσετε;
Και μην ξεχνάτε πως πληρώνουμε τα δημοτικά τέλη από το υστέρημα μας !
Ευχαριστώ
Ένας αγανακτισμένος δημότης