Μυρτώ Μπολώτα (άρθρο στην εφημερίδα ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ http://ypo-theseis.blogspot.com)
ΕΜΕΙΣ, ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΟΙ μεγάλοι, επιμένουμε απλώς να παρακολουθούμε την καταστροφή να επιτελείται. Επιμένουμε είτε να κάνουμε πως δεν συμβαίνει τίποτα είτε να περιμένουμε ένα «θαύμα». Επιμένουμε να βιώνουμε απλώς την κατάθλιψή μας είτε να αναθέτουμε σε κάποιους, τάχα, ειδήμονες να μας σώσουν. Απλώς παρακολουθούμε… Αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα όπως κάποιοι ερήμην μας και εναντίον μας τη διαμορφώνουν και συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε τις κυβερνητικές εξαγγελίες και τα έργα με καλή προαίρεση. Αλλωστε έχουμε πειστεί ότι «μαζί τα φάγαμε»…
Και εντωμεταξύ η υπουργός Παιδείας...... ρητά και κατηγορηματικά αναφέρει ότι οι φετινές συγχωνεύσεις σχολείων δεν θα είναι και οι μοναδικές. Συγχωνεύσεις θα γίνονται κάθε χρόνο.
Ρητά και δημόσια λέει ότι κάθε χρόνο θα μειώνεται το εκπαιδευτικό προσωπικό όλων των βαθμίδων, γιατί επιβάλλεται να κάνουμε οικονομία… ΄Αλλωστε, όπως μας λένε, τα τμήματα με μεγάλο αριθμό μαθητών βοηθούν στην κοινωνικοποίηση των παιδιών μας…
Κανείς λόγος ανησυχίας δεν υπάρχει.
Με παρρησία η κυβέρνηση αποφάσισε τη μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων που καλύπτουν τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων, φτάνοντάς τες στο 25% του 2009. Τι κι αν πολλά σχολεία της περιοχής μας βρέθηκαν χωρίς πετρέλαιο προς το τέλος του χειμώνα;
Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι κάτι θα γίνει, μάλλον ένα θαύμα, και ο επόμενος χειμώνας κάπως θα κουτσοβγεί…
Και αυτό μας αρκεί.
Επιτέλους, μετά από προσπάθειες πολλών χρόνων, καταργήθηκε ο Οργανισμός Εκδοσης Σχολικών Βιβλίων, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα παρέδωσαν, με αριστοτεχνικό είναι η αλήθεια τρόπο, τη συγγραφή και την παραγωγή των σχολικών βιβλίων στους μεγάλους εκδοτικούς οίκους… Το Σεπτέμβρη, παρακαλώ να μην ακούσω γκρίνιες στα ταμεία των βιβλιοπωλείων…
Η κατάργηση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων έχει ήδη δρομολογηθεί. Και επειδή το «διοικείν εστί προβλέπειν», ο υπουργός Εσωτερικών με απόφασή του τον Φλεβάρη, επιτρέπει την πώληση ή την ενοικίαση σχολικών κτιρίων…
Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Τα αθλητικά γυμνάσια και λύκεια είναι ήδη παρελθόν, τα ειδικά σχολεία κοστίζουν πολύ ακριβά και πρέπει να τελειώνουμε μ’ αυτές τις «πολυτέλειες», τα 800 πιλοτικά ολοήμερα μπορούν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους όσο ακόμα υπάρχουν τα ΕΣΠΑ, μια και σε αυτά απασχολούνται κυρίως συμβασιούχοι οι οποίοι αμείβονται από τους παραπάνω πόρους, τα εσπερινά δεν τα χρειαζόμαστε γιατί σε αυτά φοιτούν παιδιά που δεν χρειάζονται παραπάνω μόρφωση, είναι καμένα από χέρι… και πάει λέγοντας…
Εμείς οι γονείς και καθηγητές, μεγάλοι και έμπειροι, μπορεί να μην γνωρίζουμε όλες τις λεπτομέρειες των σχεδιασμών τους αλλά το μέγεθος της επίθεσης στις ζωές μας το βιώνουμε στο πετσί μας. Παραμένουμε όμως αμήχανοι έως και απαθείς. Τα παιδιά μας, τουλάχιστον, τα βλέπουμε; Τα ακούμε; ΄Εχουμε πάρει χαμπάρι το αδιέξοδο που ήδη βιώνουν τα δεκαπεντάχρονα;
Βλέπουμε την απαξίωση απέναντι στα πάντα που κουβαλάνε τα μικρά μας;
Όταν θα σηκωθεί το καπάκι, παρακαλώ, μην τρομοκρατηθείτε, μην προσπαθήσετε να τα νουθετήσετε και να τα μαζέψετε. Αφήστε τα να δώσουν τον αγώνα που εμείς αρνηθήκαμε να αναλάβουμε. Αφήστε τα να υπερασπιστούν τη ζωή τους που εμείς βάλαμε ενέχυρο. Και τότε, επιβάλλεται να τους ζητήσουμε συγγνώμη.
Και εντωμεταξύ η υπουργός Παιδείας...... ρητά και κατηγορηματικά αναφέρει ότι οι φετινές συγχωνεύσεις σχολείων δεν θα είναι και οι μοναδικές. Συγχωνεύσεις θα γίνονται κάθε χρόνο.
Ρητά και δημόσια λέει ότι κάθε χρόνο θα μειώνεται το εκπαιδευτικό προσωπικό όλων των βαθμίδων, γιατί επιβάλλεται να κάνουμε οικονομία… ΄Αλλωστε, όπως μας λένε, τα τμήματα με μεγάλο αριθμό μαθητών βοηθούν στην κοινωνικοποίηση των παιδιών μας…
Κανείς λόγος ανησυχίας δεν υπάρχει.
Με παρρησία η κυβέρνηση αποφάσισε τη μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων που καλύπτουν τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων, φτάνοντάς τες στο 25% του 2009. Τι κι αν πολλά σχολεία της περιοχής μας βρέθηκαν χωρίς πετρέλαιο προς το τέλος του χειμώνα;
Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι κάτι θα γίνει, μάλλον ένα θαύμα, και ο επόμενος χειμώνας κάπως θα κουτσοβγεί…
Και αυτό μας αρκεί.
Επιτέλους, μετά από προσπάθειες πολλών χρόνων, καταργήθηκε ο Οργανισμός Εκδοσης Σχολικών Βιβλίων, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα παρέδωσαν, με αριστοτεχνικό είναι η αλήθεια τρόπο, τη συγγραφή και την παραγωγή των σχολικών βιβλίων στους μεγάλους εκδοτικούς οίκους… Το Σεπτέμβρη, παρακαλώ να μην ακούσω γκρίνιες στα ταμεία των βιβλιοπωλείων…
Η κατάργηση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων έχει ήδη δρομολογηθεί. Και επειδή το «διοικείν εστί προβλέπειν», ο υπουργός Εσωτερικών με απόφασή του τον Φλεβάρη, επιτρέπει την πώληση ή την ενοικίαση σχολικών κτιρίων…
Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Τα αθλητικά γυμνάσια και λύκεια είναι ήδη παρελθόν, τα ειδικά σχολεία κοστίζουν πολύ ακριβά και πρέπει να τελειώνουμε μ’ αυτές τις «πολυτέλειες», τα 800 πιλοτικά ολοήμερα μπορούν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους όσο ακόμα υπάρχουν τα ΕΣΠΑ, μια και σε αυτά απασχολούνται κυρίως συμβασιούχοι οι οποίοι αμείβονται από τους παραπάνω πόρους, τα εσπερινά δεν τα χρειαζόμαστε γιατί σε αυτά φοιτούν παιδιά που δεν χρειάζονται παραπάνω μόρφωση, είναι καμένα από χέρι… και πάει λέγοντας…
Εμείς οι γονείς και καθηγητές, μεγάλοι και έμπειροι, μπορεί να μην γνωρίζουμε όλες τις λεπτομέρειες των σχεδιασμών τους αλλά το μέγεθος της επίθεσης στις ζωές μας το βιώνουμε στο πετσί μας. Παραμένουμε όμως αμήχανοι έως και απαθείς. Τα παιδιά μας, τουλάχιστον, τα βλέπουμε; Τα ακούμε; ΄Εχουμε πάρει χαμπάρι το αδιέξοδο που ήδη βιώνουν τα δεκαπεντάχρονα;
Βλέπουμε την απαξίωση απέναντι στα πάντα που κουβαλάνε τα μικρά μας;
Όταν θα σηκωθεί το καπάκι, παρακαλώ, μην τρομοκρατηθείτε, μην προσπαθήσετε να τα νουθετήσετε και να τα μαζέψετε. Αφήστε τα να δώσουν τον αγώνα που εμείς αρνηθήκαμε να αναλάβουμε. Αφήστε τα να υπερασπιστούν τη ζωή τους που εμείς βάλαμε ενέχυρο. Και τότε, επιβάλλεται να τους ζητήσουμε συγγνώμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου