Από το http://www.antinews.gr/Τα τελευταία χρόνια το ζητούμενο για τη συμμετοχή των νέων –στα κοινά αλλά και στη γενικότερη κοινωνική και πολιτική ζωή- έχει σε μεγάλο βαθμό διαφοροποιηθεί.
Αν τις προηγούμενες δεκαετίες η συμμετοχή των νέων διέγραψε μια φθίνουσα πορεία, ξεκινώντας ως βασική προϋπόθεση για την ανανέωση των αντιλήψεων της κοινωνίας και καταλήγοντας στη μικρότερη ή μεγαλύτερη αποστασιοποίηση τους, σήμερα, προσδιορίζεται από δύο νέα χαρακτηριστικά: τη διεύρυνση των μέσων συμμετοχής και την –ταυτόχρονη σχεδόν- απαξίωση των παραδοσιακών μέσων συλλογικής οργάνωσης και έκφρασης.
Η συμμετοχή των νέων στην κοινωνική και πολιτική ζωή αποτελεί σίγουρα ζητούμενο για κάθε κοινωνία.
Αν τις προηγούμενες δεκαετίες η συμμετοχή των νέων διέγραψε μια φθίνουσα πορεία, ξεκινώντας ως βασική προϋπόθεση για την ανανέωση των αντιλήψεων της κοινωνίας και καταλήγοντας στη μικρότερη ή μεγαλύτερη αποστασιοποίηση τους, σήμερα, προσδιορίζεται από δύο νέα χαρακτηριστικά: τη διεύρυνση των μέσων συμμετοχής και την –ταυτόχρονη σχεδόν- απαξίωση των παραδοσιακών μέσων συλλογικής οργάνωσης και έκφρασης.
Η συμμετοχή των νέων στην κοινωνική και πολιτική ζωή αποτελεί σίγουρα ζητούμενο για κάθε κοινωνία.
Η επένδυση μιας κοινωνίας στους νέους αποτελεί κατά κάποιο τρόπο επένδυση στο ίδιο το μέλλον και την εξέλιξή της. Εντούτοις, για να αντιληφθούμε κατά πόσο η συμμετοχή δύναται να αποτελεί βασική συνιστώσα της εξέλιξης της κοινωνίας, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να εξετάσουμε με ποιο τρόπο συμμετέχουν οι νέοι, σε ποιο βαθμό και για ποιο λόγο.
Τα δύο νέα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν σήμερα τη συμμετοχή των νέων, έχουν διαφοροποιήσει πλήρως τον τρόπο συμμετοχής.
Τα δύο νέα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν σήμερα τη συμμετοχή των νέων, έχουν διαφοροποιήσει πλήρως τον τρόπο συμμετοχής.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα συμβούλια νέων και τα new media αποτελούν μερικά από τα παραδείγματα της νέα μορφής οργάνωσης και συμμετοχής των νέων αλλά ταυτόχρονα και τη νέα αντίληψη συμμετοχής, η οποία απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τα λεγόμενα παραδοσιακά μέσα συλλογικής οργάνωσης και έκφρασης.
Οι περσινές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τις φωτιές στην Πελοπόννησο, οι οποίες οργανώθηκαν μέσα από blogs, τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου –οι διαμαρτυρίες και η αυθόρμητη αντίδραση των νέων-, η συμμετοχή των νέων σε διαβουλεύσεις σε τοπικό επίπεδο, στα συμβούλια νέων, ακόμη και η οργάνωση διαδικτυακών ομάδων που προσπαθούν να διευρύνουν τη συζήτηση για τα σημερινά προβλήματα των νέων κατέδειξαν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι έχει αποκρυσταλλωθεί στην κοινή αντίληψη για τη συμμετοχή, ο πολλαπλασιασμός και η διεύρυνση των μέσων συμμετοχής με την ταυτόχρονη –φυσιολογική εν πολλοίς- απαξίωση και απομάκρυνση των νέων από τα παραδοσιακά μέσα, όπως οι κομματικές νεολαίες.
Οι νέοι σήμερα μπορούν να εκφραστούν, τα νέα μέσα υποστηρίζουν και ενθαρρύνουν τη συμμετοχή τους, η αντίληψη δείχνει να έχει μετασχηματιστεί.
Τα δυο ποιοτικά χαρακτηριστικά της συμμετοχής εντούτοις -το σε ποιο βαθμό και για ποιο λόγο συμμετέχουν- δείχνουν να μην μπορούν να ακολουθήσουν τη νέα αυτή αντίληψη για τον τρόπο συμμετοχής. Τείνουν να ενισχύουν μάλιστα ένα παράδοξο, το οποίο θα μπορούσε να συνοψιστεί στη φράση «παραδοσιακή αντίληψη με νέα μέσα».
Τα νέα μέσα οργάνωσης και συμμετοχής δεν έχουν καταφέρει ακόμη να λύσουν το πρόβλημα της επιρροής τους αλλά και της έκφρασης συγκεκριμένων κοινωνικών αιτημάτων.
Οι περσινές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τις φωτιές στην Πελοπόννησο, οι οποίες οργανώθηκαν μέσα από blogs, τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου –οι διαμαρτυρίες και η αυθόρμητη αντίδραση των νέων-, η συμμετοχή των νέων σε διαβουλεύσεις σε τοπικό επίπεδο, στα συμβούλια νέων, ακόμη και η οργάνωση διαδικτυακών ομάδων που προσπαθούν να διευρύνουν τη συζήτηση για τα σημερινά προβλήματα των νέων κατέδειξαν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι έχει αποκρυσταλλωθεί στην κοινή αντίληψη για τη συμμετοχή, ο πολλαπλασιασμός και η διεύρυνση των μέσων συμμετοχής με την ταυτόχρονη –φυσιολογική εν πολλοίς- απαξίωση και απομάκρυνση των νέων από τα παραδοσιακά μέσα, όπως οι κομματικές νεολαίες.
Οι νέοι σήμερα μπορούν να εκφραστούν, τα νέα μέσα υποστηρίζουν και ενθαρρύνουν τη συμμετοχή τους, η αντίληψη δείχνει να έχει μετασχηματιστεί.
Τα δυο ποιοτικά χαρακτηριστικά της συμμετοχής εντούτοις -το σε ποιο βαθμό και για ποιο λόγο συμμετέχουν- δείχνουν να μην μπορούν να ακολουθήσουν τη νέα αυτή αντίληψη για τον τρόπο συμμετοχής. Τείνουν να ενισχύουν μάλιστα ένα παράδοξο, το οποίο θα μπορούσε να συνοψιστεί στη φράση «παραδοσιακή αντίληψη με νέα μέσα».
Τα νέα μέσα οργάνωσης και συμμετοχής δεν έχουν καταφέρει ακόμη να λύσουν το πρόβλημα της επιρροής τους αλλά και της έκφρασης συγκεκριμένων κοινωνικών αιτημάτων.
Η παρέμβασή τους και η διαμαρτυρία τους δεν μπορεί να δώσει σε αυτούς που καλούνται να συμμετέχουν την εικόνα των απτών αποτελεσμάτων. Κάτι που οι φοιτητικές οργανώσεις δείχνουν να διατηρούν ακόμη και σήμερα τα ηνία.
Με άλλα λόγια, το σε ποιο βαθμό συμμετέχουν οι νέοι και για ποιο λόγο είναι περισσότερο εμφανές στα παραδοσιακά μέσα οργάνωσης και συμμετοχής, τα οποία οικοιοποιούμενα τα νέα μέσα έκφρασης, ξανακερδίζουν σημαντικό έδαφος ως βασικοί μηχανισμοί οργάνωσης.
Για να εντοπίσουμε αυτό το παράδοξο της συμμετοχής των νέων, όπως διαμορφώνεται σήμερα, πρέπει σε κάθε περίπτωση να αναλύσουμε ποια είναι τα νέα χαρακτηριστικά της συμμετοχής αλλά και ποιος είναι ο χαρακτήρας της.
Για να εντοπίσουμε αυτό το παράδοξο της συμμετοχής των νέων, όπως διαμορφώνεται σήμερα, πρέπει σε κάθε περίπτωση να αναλύσουμε ποια είναι τα νέα χαρακτηριστικά της συμμετοχής αλλά και ποιος είναι ο χαρακτήρας της.
Επίσης πρέπει να δούμε αν πραγματικά τα νέα μέσα αντικατέστησαν τις παραδοσιακές δομές οργάνωσης ή απλά οι τελευταίες αξιοποιούν τα νέα μέσα.
Σε κάθε περίπτωση η συζήτηση είναι μεγάλη.
Κ.Κ.
Σε κάθε περίπτωση η συζήτηση είναι μεγάλη.
Κ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου