ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ - ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ

 ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ  ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ -  ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ

ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ   &  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ

ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η Ακαδημία Πολιτών Αγίων Αναργύρων – Καματερού  σας προσκαλεί  στη διάλεξη με θέμα:

Άραγε είμαστε μόνοι στο σύμπαν;

Η διάλεξη  θα πραγματοποιηθεί την

Τετάρτη  2  Απριλίου  2014  ώρα 7 μ.μ.,

στην Αίθουσα του  Δημοτικού  Συμβουλίου

στο  Παλιό  Δημαρχείο του Δήμου,

(απέναντι από τον Ναό Αγίων Αναργύρων)

Εισηγητής: Δρ. Μιχαήλ Χρυσοβέργης,  Μαθηματικός – Αστροφυσικός,  Καθ. Σχολής Ικάρων, τ. Σχολικός Σύμβουλος

Η Συντονιστική Ομάδα

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα και τελείωσε το 1ο Πρότυπο Λύκειο στην Πλάκα. Είναι πτυχιούχος Μαθηματικός του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος Διδακτορικού Διπλώματος από τον Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας & Διαστημικής του Τμήματος Φυσικής του ίδιου Πανεπιστημίου. Υπηρέτησε τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως Καθηγητής, Υποδιευθυντής, Γυμνασιάρχης, Προϊστάμενος Γραφείου και τα τελευταία 14 χρόνια ως Σχολικός Σύμβουλος, αρχικά στον Πειραιά και μετέπειτα στην Α' Αθηνών. Δίδαξε επί 7 χρόνια στον Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας & Διαστημικής του ΕΚΠΑ, όπου και παράλληλα ασχολήθηκε με την έρευνα της Εξωγαλαξιακής Αστρονομίας. Από το 1990 ως σήμερα είναι Καθηγητής της Σχολής Ικάρων, όπου διδάσκει Ανώτερα Μαθηματικά και Διαστημική. Έχει συγγράψει πλήθος εργασιών και έχει συμμετάσχει σε δεκάδες διαλέξεις. Είναι μέλος της Παγκόσμιας Ένωσης αστροφυσικών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αστρονομίας & Διαστημικής και της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας, της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, Ειδικός Γραμματέας του ΔΣ της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας τα τελευταία 10 χρόνια, καθώς και ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρίας. Τέλος, διετέλεσε συντονιστής της συγγραφικής ομάδας του βιβλίου των Μαθηματικών της Γ' Γυμνασίου, που διδάσκεται σε όλα τα Γυμνάσια της χώρας.

          ΑΡΑΓΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ;

Tο ερώτημα αυτό αποσχολεί τον άνθρωπο εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Από αρχαιοτάτων χρόνων ΄Ελληνες σπουδαίοι Φιλόσοφοι όπως ο Αναξαγόρας ο Λεύκιππος ο Δημόκριτος και ο Επίκουρος πίστευαν στην ύπαρξη απείρων κόσμων. Χαρακτηριστική είναι η άποψη που διετύπωνε από τον 4ο π.Χ. αιώνα ο φυσικός φιλόσοφος και μαθητής του Δημόκριτου Μητρόδωρος ο Χίος πρόδρομος της Σχολής των Σκεπτικιστικών στο έργο του «περί Φύσεως» Γράφει λοιπόν ο Μητρόδωρος:

«Το να πιστέψει κανείς ότι η Γη είναι ο μόνος κατοικημένος κόσμος στο αχανές Σύμπαν είναι τόσο παράλογο, όσο το να πιστέψει κανείς ότι σ’ ένα χωράφι σπαρμένο με κριθάρι θα φυτρώσει ένας και μοναδικός σπόρος»

Μεταγενέστερα και συγκεκριμένα στο 1ο π.χ αιώνα ο Ρωμαίος φιλόσοφος και ποιητής Λουκρήτιος στο ποίημα του «περί φύσεως των όντων» διατυπώνει με θάρρος την άποψη του γράφοντας τα ακόλουθα: «τίποτα στη Φύση δεν είναι μοναδικό και κατά συνέπεια σε άλλες περιοχές θα πρέπει να υπάρχουν άλλοι κόσμοι σαν τη Γη με ανθρώπους και ζώα.»

Το φιλοσοφικό αυτό πρόβλημα απασχόλησε πολλούς διανοητές και μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού με τραγικά πολλές φορές αποτελέσματα.

Το 1600 μ.Χ.  η  Ιερά  Εξέταση  καταδικάζει  σε  θάνατο  και  οδηγεί  στην  πυρά  τον  Ιταλό  μοναχό  (Giordano Bruno 1548  1600) Tζιορντάνο  Μπρούνο  για τις νεωτεριστικές ιδέες του και κυρίως διότι πρέσβευε ότι υπάρχουν αναρίθμητοι άλλοι ΄Ηλιοι στο Σύμπαν που γύρω τους περιστρέφονται πλανήτες όπως η Γη γεμάτοι με ζωή. Παρ’ όλα αυτά πολλοί πατέρες της Εκκλησίας μας όπως ο Ιερός Χρυσόστομος, ο Μέγας Βασίλειος, ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης αποδέχονταν την ύπαρξη λογικών όντων σε άλλα ουράνια σώματα βασιζόμενοι και ερμηνεύοντας τα λόγια του Χριστού όπου αναφέρει «και άλλα πρόβατα έχω α ουκ έστιν εκ της αυλής ταύτης».

Εκείνος όμως που καταφέρνει να συμφιλιώσει τους θεολόγους με τους αστρονόμους είναι ο σπουδαίος Ολλανδός Φυσικός και Αστρονόμος Κρίστιαν Χωϋκενς (Christiaan Huygens 1692-1695) που επηρεασμένος από τον Πλούταρχο γράφει ότι «θα ήταν παράλογο αν όλοι οι πλανήτες ήταν τελείως έρημοι, διότι τότε θα ήταν άχρηστοι». Κάτι που δεν αντιβαίνει αλλά αντίθετα συμβαδίζει απόλυτα με τη θεολογική άποψη ότι ο Θεός έχει ένα προκαθορισμένο προορισμό για κάθε τί μέσα στο Σύμπαν. Με τον τρόπο αυτό και έκτοτε εισάγεται η δοξασία ότι η ύπαρξη ζωής στο Σύμπαν δεν έχει παρά να δοξάσει και μόνο τον Δημιουργό.

Σήμερα περισσότερο από άλλοτε το μεγάλο αυτό φιλοσοφικό πρόβλημα της ύπαρξης ζωής και αλλού, απασχολεί τους επιστήμονες οι οποίοι χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα της σύγχρονης Αστρονομίας προσπαθούν να δώσουν απάντηση στο μεγάλο αυτό θέμα.