Προσπάθησα, αλλά δεν
μπόρεσα να αφομοιώσω τη θέση του
Αριστερού Ρεύματος και της Πλατφόρμας για
απόρριψη του μνημονίου και στήριξη της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού.
Περιμένω με αγωνία τις αποφάσεις του κόμματος μου.
Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ πλησίαζε την
κυβερνητική εξουσία, τόσο αισθανόμουν ότι απομακρυνόταν από μένα και όσα
παλέψαμε από την πρώτη μέρα που τον συνιδρύσαμε και μας εγκατέλειψε ο αγαπητός
μου Μήτσος Κωστόπουλος γιατί όπως είπε “δε θέλω να γίνω τώρα στα γεράματα, ένας
σοσιαλδημοκράτης έστω και καλός»!
1.- ‘Όσο πλησιάζαμε, άρχισαν οι
εκβιασμοί και τα «εγώ». Άρχισε το κόμμα
να παραγκωνίζεται, να πηγαίνει στην άκρη και τις κρίσιμες αποφάσεις να τις
παίρνουν μια νέα ηγεσία με τον αρχηγό και συντρόφους που εμφανίζονταν από τη
Σκωτία, την Αίγινα κ.α. σύντροφοι που δεν προέκυπταν από κάποια συλλογική
διαδικασία αλλά ήταν προσωπική επιλογή του αρχηγού. Σοβαρές επιλογές όπως π.χ.
η κατάρτιση των περιφερειακών ψηφοδελτίων έγινε από τον αρχηγό και το επιτελείο
του και όταν υπήρξαν αντιδράσεις, άρχισαν οι εκβιασμοί: Ή αυτό που σας λέω ή ΕΓΩ!!! Για την αποτυχία
στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, ποτέ κανείς δεν πήρε την ευθύνη.
Ο ίδιος εκβιασμός υπήρξε και στην
κατάρτιση των ψηφοδελτίων στις βουλευτικές εκλογές του Γενάρη 2015 όταν λογής
λογής μνημονιακά φρούτα ή καταδικασμένα από το λαό πρόσωπα της κεντροαριστεράς
(ΠΑΣΟΚ κ.α.) πλαισίωσαν τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Ξεσηκώθηκε ο κόσμος στους
Αγίους Αναργύρους όταν μαθεύτηκε ότι πριν τις εκλογές ο Πασόκος Δήμαρχος έκανε
προεκλογική εκδήλωση για τον Νίκο Παππά και τον Κώστα Πουλάκη. Μετά τις εκλογές
ο Πασόκος Δήμαρχος διορίστηκε από την κυβέρνηση της Αριστεράς στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΥΔΑΠ. Όμορφος
κόσμος ηθικός, αγγελικά πλασμένος
Και ύστερα ήρθε το μνημόνιο και
οι εκβιασμοί και τα διλήμματα άρχισαν να πέφτουν βροχή!!!
2.- Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση
περίμενα ότι θα προβάλλει ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης αντάξιο των οραμάτων
της Αριστεράς. Με μικρό σχήμα όπως υποσχέθηκε ο Αρχηγός στο ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ και με
πρόσωπα καταξιωμένα βγαλμένα από τους αγώνες ενάντια στα μνημόνια και τα
κινήματα ενάντια στην εξαθλίωση. Ένα σχήμα που θα λειτουργεί συλλογικά και θα
είναι γειωμένο σταθερά με το κόμμα και την κοινωνία.
Αντί γι αυτό είδαμε τον
Πρωθυπουργό, ως να ήταν αρχηγός αστικού ή μικροαστικού κόμματος, να κάνει χρήση
του πρωθυπουργικού δικαιώματος και να σχηματίζει κυβέρνηση αμφιβόλου ποιότητας και αμφιβόλου
προσώπων πολύ μακριά από τις προσδοκίες μας. Πως μπορεί να ταιριάξουν με τις
προσδοκίες μας τα 50 σχεδόν μέλη της κυβέρνησης, πρόσωπα όπως ο Σαγιάς, ο Σπίρτζης
κ.α.; Όλοι οι άμεσοι συνεργάτες του αρχηγού έγιναν υπουργοί και ανέλαβαν
υπουργεία ακόμη και αν δεν είχαν καμία σχέση με το αντικείμενο. Ακόμη και αν
έπρεπε να αρχίσουν ταχύρρυθμα σεμινάρια από το ίδιο βράδυ. Και όλα αυτά όταν
στην παραδίπλα πόρτα, υπήρχαν σύντροφοι που είχαν πλήρη γνώση του αντικείμενου
του υπουργείου και με μακρόχρονους αγώνες.
Η κυβέρνηση αποκόπηκε τελείως από
το κόμμα, ειδικά στο σοβαρό θέμα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, ενώ δεν
απέκτησε ποτέ καμία γείωση με την κοινωνία, μέχρι το δημοψήφισμα.
Και ύστερα ήρθε το μνημόνιο!
3.- Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην
κυβέρνηση και η εκλογή 149 βουλευτών δημιούργησε την ανάγκη εύρεσης ανθρώπων
προκειμένου να καλύψουν τις εκατοντάδες ανάγκες που δημιουργήθηκαν. Περίμενα να
μην επικρατήσει η πεπατημένη των κομμάτων του δικομματισμού, με την
οικογενειοκρατία, το ρουσφέτι, το δούναι και λαβείν, το δώσε και μένα
μπάρμπα!!! Δεν υποτιμώ καθόλου τις
ανάγκες εύρεσης εργασίας που υπάρχει, το αντίθετο. Είχα όμως την απαίτηση από
το κόμμα μου, εγκαίρως, να βάλει διαφανείς κανόνες και κριτήρια ισονομίας για
την κάλυψη αυτών των θέσεων ώστε να μην υπάρξουν αδικίες και στρεβλώσεις. Η
κατάσταση που δημιουργήθηκε καθόλου δεν τιμάει ένα κόμμα της Αριστεράς που
ήθελε να φέρει μια άλλη ποιότητα στη δημόσια ζωή του τόπου.
Και ύστερα ήρθε το μνημόνιο!
4.- Η διαπραγμάτευση με τους
δανειστές, το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης, τα αποτελέσματα της
διαπραγμάτευσης, καθόλου δεν ήταν αποτέλεσμα συλλογικής διαδικασίας στην οποία
να συμμετέχει και το κόμμα. Δεν γνωρίζω πως και γιατί, ο Αρχηγός ανέλαβε εν
λευκώ αυτό το θέμα, καθόρισε τη διαπραγματευτική ομάδα, καθόριζε κάθε φορά την
ατζέντα κι εμείς όλοι, από τα μέλη της Κ.Ε. μέχρι και το τελευταίο μέλος στο
πιο απομακρυσμένο σημείο της επικράτειας, περιμέναμε από την τηλεόραση για να
ενημερωθούμε .
Κάθε ημέρα ακούγαμε κάτι
καινούργιο. Κάθε ημέρα ακούγαμε μια καινούργια πλευρά της διαπραγμάτευσης. Από
κάποιο σημείο και μετά, τουλάχιστον εγώ,
δεν ήξερα τι προτείνουμε εμείς και τι προτείνουν οι άλλοι. Μέχρι και τον Ιούνη που
άρχισαν να πέφτουν τα σχέδια απανωτά, δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο πλαίσιο και
οι απαντήσεις που έδινα σε όσους με ρωτούσαν, εστιάζονταν στο προεκλογικό
πρόγραμμα και στις κυβερνητικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τρομάρα μου!!!
Τέλος Μάη , αρχές Ιούνη άρχισαν
να έρχονται συγκεκριμένα σχέδια. Είτε όμως προέρχονταν από τους δανειστές
(Γιούνκερ, διαρροές από Σόιμπλε κ.α.) είτε από την κυβέρνηση (σχέδιο 8,5 δις, κείμενο 47 σελ.
κ.α.) είτε ήταν επίσημα είτε ήταν ανεπίσημα, το ένα ήταν χειρότερο από το άλλο.
Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Σαν να μου έλεγαν ότι, υποχρεωτικά πρέπει να
διαλέξουμε ένα από αυτά. Αυτά είναι οι μόνες λύσεις που έχουμε.
Και ύστερα ήρθε το μνημόνιο.
5.- Η απόφαση του Πρωθυπουργού να
πάμε σε δημοψήφισμα απορρίπτοντας την πρόταση Γιούνκερ και μετά τον ηρωικό λόγο
του στη Βουλή μας γέμισε περηφάνια. Πιστέψαμε ότι απαντώντας ΟΧΙ στους
εκβιασμούς, απορρίπτουμε όλα τα μέτρα λιτότητας και εφόσον και ο λαός απορρίψει
τα μέτρα ψηφίζοντας ΟΧΙ, θα καταθέσουμε τη δική μας πρόταση, πρόταση για την
οποία ο λαός μας έκανε κυβέρνηση. Όταν ο Πρωθυπουργός έλεγε ότι με το ΟΧΙ σε 48
ώρες θα φέρει συμφωνία, αυτό περιμέναμε. Γι αυτό παλέψαμε να φέρουμε το
μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό Γι αυτό και μαζί με το λαό απαντήσαμε ΟΧΙ σε ποσοστό
62%. ΟΧΙ στα μνημόνια, ΟΧΙ στους εκβιασμούς, ΟΧΙ στη λιτότητα, ΟΧΙ στην
εξαθλίωση!!!
Κάποιοι έλεγαν ότι ο Τσίπρας δεν
θέλει το ΟΧΙ, θέλει το ΝΑΙ. Κάποιοι άλλοι έλεγαν ότι οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί
δεν παλεύουν το ΟΧΙ, κάθονται το παρασκήνιο. Δεν μας ένοιαζε τίποτα. Υπήρξε
παντού ένα μεθύσι ανάλογο με αυτό των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης. Ο
κόσμος δεν φοβήθηκε ούτε την τρομοκρατία των ανοιχτών συστημικών καναλιών που
έπρεπε να έχουν κλείσει εδώ και καιρό ούτε τις κλειστές τράπεζες και ψήφισε
ΟΧΙ, δίνοντας στον Πρωθυπουργό την πιο δυνατή εξουσιοδότηση που μπορούσε να
ελπίσει ποτέ πρωθυπουργός!!!
Και ύστερα ήρθε το μνημόνιο!!!
6.- Το βράδυ του δημοψηφίσματος η
κόρη μου και πολλοί νέοι που ψήφισαν για πρώτη φορά στο δημοψήφισμα, μάταια
περίμεναν στο Σύνταγμα τον Πρωθυπουργό να μοιραστεί μαζί τους αυτή τη
μεγαλειώδη νίκη της δημοκρατίας και του λαού. Ο Πρωθυπουργός ήταν αλλού!!!
Το πρώτο χαστούκι ήρθε όταν
ανακοινώθηκε η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Μια απόφαση παράταιρη με το
αποτέλεσμα και τελείως ξένη και με την απόφαση του λαού αλλά και με την
παλλαϊκή απαίτηση για καταδίκη των μνημονιακών και διεφθαρμένων πολιτικών
δυνάμεων. Τις πολιτικές δυνάμεις (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ) που καταδίκασε ο λαός με
την ψήφο του και στο δημοψήφισμα, ο αρχηγός μας
τις ξαναέβαζε στο προσκήνιο, ξεπλένοντας τις ουσιαστικά.
Ο στόχος αυτής της ενέργειας
αποκαλύφθηκε λίγες ημέρες αργότερα όταν υπογράφηκε το σχέδιο μνημονίου. Ο
Αρχηγός μας αντί να συγκαλέσει τα όργανα του κόμματος του και να αποτιμήσουν το
αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, συνομίλησε με τα 3 συστημικά κόμματα και πήγε
και υπόγραψε το 3 μνημόνιο, γκρεμίζοντας με μία υπογραφή αγώνες και θυσίες
χρόνων.
Οι εκβιασμοί που ακολούθησαν: ψηφίστε
γιατί θα παραιτηθώ ή ψηφίστε γιατί θα πέσει η κυβέρνηση, δεν τιμούν τον ίδιο,
δεν τιμούν την κυβέρνηση, δεν τιμούν τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν τιμούν πολύ περισσότερο
εκείνους που υπέκυψαν. Εάν αποδεχόμαστε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση δεν είναι
αρχηγικά σχήματα, τέτοιου είδους εκβιασμοί δεν έχουν θέση και όσοι τους
εκστομούν ή δεν ξέρουν που βρίσκονται ή δεν ξέρουμε οι υπόλοιποι.
Δεν θα μπω στον κόπο να ασχοληθώ
με το περιεχόμενο του μνημονίου. Όποιος θέλει να υπερασπίσει το περιεχόμενο του
ας έρθει να το κάνει στους χώρους δουλειάς. Επίσης όποιος θεωρεί ότι μπορεί να
ξεφεύγει με το επιχείρημα ότι, αν δεν το ψηφίσω θα πέσει η κυβέρνηση, ας
απαντήσει στο ερώτημα: αν θεωρεί ότι η Δημοκρατία έχει αδιέξοδα.
Θυμάμαι τα προηγούμενα χρόνια να
καλούμε (καλώς) τους βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να μην ψηφίσουν τα
μνημόνια με αποτέλεσμα να πέσει η κυβέρνηση τους και όσους τα καταψήφιζαν τους
καλοδεχόμασταν. Όταν μας κατηγορούσαν για εκτροπή, τους απαντούσαμε ότι, στη
Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα!!! Τώρα τι άλλαξε;
Σήμερα όσοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
ψηφίζουν ΟΧΙ στο μνημόνιο, τους βγάζουμε προδότες. Όχι άμεσα, το βρώμικο ρόλο
τώρα τον αναλαμβάνουν τα συστημικά ΜΜΕ και οι εργολάβοι που δρουν και σήμερα
ανεξέλεγκτοι. Η συντρόφισσα Κωνσταντοπούλου λοιδορείται μέσα στη Βουλή και δεν
λέει κουβέντα κανείς ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την Κ.Ο. Kαι πώς να πει όταν ο σύντροφος Φίλης
πριν λίγες ημέρες, την κατηγόρησε ότι συνεργάζεται με τη Χρυσή Αυγή;
Για να μην πούμε για το Λαφαζάνη,
το Βαρουφάκη, τη Βαλαβάνη κ.α. Όλοι αυτοί ψήφισαν ΟΧΙ άρα είναι εχθροί του
καθεστώτος!!!
7.- και τελευταίο. Το περίφημο
εναλλακτικό σχέδιο. Μου έφυγε το κοντρόλ από το χέρι, όταν άκουσα τον αρχηγό
μας, μετά την υπογραφή του μνημονίου, να ρωτάει: Αν έχει κάποιος άλλη
πρόταση να την πει τώρα!!! Τώρα;;;
Η κυρίαρχη απόφαση του Συνεδρίου
που δεν έχει ανατραπεί μέχρι τώρα και δεσμεύει κάθε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ που
πιστεύει στη δημοκρατία και τις συλλογικές διαδικασίες του κόμματος είναι: αν
δεν γίνει δεκτή η πρόταση μας (διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και
………….) τότε θα προχωρήσουμε στην υλοποίηση του προγράμματος μας.
Στα πλαίσια αυτής της απόφασης,
το Αριστερό Ρεύμα (εδώ και δεκαετία) και η Πλατφόρμα σήμερα έχει καταθέσει
πρόταση και ορισμένους πίνακες για να υπάρξει επεξεργασμένη πρόταση plan b εξόδου της χώρας από το
ευρώ, αν οι διαπραγματεύσεις δεν φτάσουν σε ικανοποιητικό επίπεδο. Αυτή η
πρόταση παρόλο που επανερχόταν με κάθε ευκαιρία και παρόλο που κάθε φορά
εμπλουτιζόταν με στοιχεία, δεν έγινε ποτέ αποδεκτή από τον Αρχηγό και το
επιτελείο του, με αποτέλεσμα σήμερα να μην υπάρχει καμία άλλη επεξεργασμένη
λύση. Και δεν υπάρχει όχι γιατί δεν κατατέθηκαν στο γραφείο του Αρχηγού. Όσες
προτάσεις και να κατατέθηκαν απορρίφθηκαν γιατί ο Αρχηγός και το επιτελείο του
είναι προσανατολισμένοι στο σύνθημα ΜΕ ΚΑΘΕ ΘΥΣΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΥΡΩ!!!
Αυτή είναι η απλή πραγματικότητα
και όποιος ενδιαφέρεται για τη συνέχεια τόσο της κυβέρνησης όσο και του
κόμματος, καλά θα κάνει να ξεκινήσει από εκεί.
Σε ότι με αφορά και από το
μικροπροσωπικό συμφέρον μου που τάσσεται υπέρ του μνημονίου και της άνευ όρων
στήριξης της κυβέρνησης μήπως κερδίσω κι εγώ ένα κοκαλάκι εξουσίας, διαλέγω,
ακόμη και την άτακτη χρεοκοπία και την έξοδο της χώρας από το ευρώ, αφού
πρόθεση μου είναι ως κομμουνιστής, να υπηρετήσω πρώτα εκείνους που δεν έχουν να
χάσουν τίποτα άλλο, παρά τις αλυσίδες τους.
Παναγιώτης Τερζόγλου
Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ
Συνημ. Με την άδεια σας, σας κοινοποιώ κείμενο του
Παναγιώτη Λαφαζάνη από το 1998.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου