ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Η διαδρομή του Μανόλη Πούλιου για όσους ασχολούνται με τα δημοτικά δρώμενα του τόπου είναι λίγο πολύ γνωστή

Το δρομολόγιο Συνασπισμός-ΠΑΣΟΚ με τελικό προορισμό προς το παρόν τους Οικολόγους Πράσινους έγινε αρκετές φορές.
Όλοι γνωρίσαμε τον κ. Πούλιο από τους αγώνες για τον Προαστιακό ,για τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας και πρόσφατα για την διάσωση του Πάρκου "Αντ. Τρίτσης" και του Πευκώνα και νομίσαμε όλοι ότι είχαμε να κάνουμε με ένα ενεργό,άκρως ευαισθητοποιημένο πολίτη.

Δυστυχώς όμως η συνέχεια μας διέψευσε πανηγυρικά αφού οι συμβιβασμοί σχεδόν σε όλα τα οικολογικά θέματα του δήμου ήταν καθολικοί.
Ο Πευκώνας εξαφανίστηκε και ο Οικολόγος συνδημότης μας κρύφτηκε πίσω από τη ταυτότητα του δημοτικού συμβούλου της πλειοψηφίας ενώ κάποιος άλλος ευσυνείδητος πολίτης στη θέση του θα είχε παραιτηθεί αμέσως μετά από το έγκλημα που συντελέστηκε.

Για τον Προαστιακό δεν μιλάμε διότι αναδιπλώθηκε ταχύτατα και οι θέσεις του προδόθηκαν άμεσα από την σημερινή δημοτική αρχή που επιμένει να υπηρετεί. Επίσης για ανεξήγητο λόγο επιμένει να παραπλανά με ψευτοπροοδευτικά άρθρα στην εφημερίδα που εκδίδει(Αντίλογος) τους δημότες που τον τίμησαν με τον ψήφο τους.

Τώρα από την θέση του τοπικού εκπροσώπου των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ διεκδικεί την ψήφο μας ώστε να ολοκληρωθεί το περιβαλλοντικό παραμύθι που μας πουλάει.

Και λέμε παραμύθι αν και μπορούσαμε να χρησιμοποιούσαμε ακόμη πιο σκληρό χαρακτηρισμό γιατί εκμεταλλεύθηκε την αγάπη του κόσμου για το περιβάλλον και τη φύση για να αλιεύσει ψήφους και θεσούλα στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης ενώ με την πρώτη ευκαιρία σιώπησε στο μεγάλο οικολογικό έγκλημα που συντελέστηκε στο δήμο μας με την ολική καταστροφή του Πευκώνα.

Φυσικά το ίδιο έπραξε και με την χρηματοδότηση για την διάσωση του ΠΑΡΚΟΥ όπου τα μεγάλα λόγια έγιναν ξανά σιωπή γιατί οι δημοτικες εκλογές πλησιάζουν και οι επιθυμίες για επανεκλογή είναι ακόμη ισχυρές.

Δεν περιμένουμε να διορθωθεί ούτε να πράξει τα δέοντα ο συγκεκριμένος συνδημότης μας διότι γνωρίζει άψογα το παιχνίδι της επικοινωνίας με ότι αυτό συνεπάγεται απλώς ελπίζουμε να σταματήσει να λέει αλήθειες που ο ίδιος ποτέ δεν έχει μάθει να ακολουθεί και να σταματήσει να διαψεύδει τις προσδοκίες του κόσμου που τον πίστεψε.