Αυτά που συμβαίνουν στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική σκηνή είναι πραγματικά εκπληκτικά και αποτελούν ένα πρωτοφανές ξεβράκωμα της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, καθώς πέφτουν οι μάσκες και γίνεται εμφανής ο κυνισμός και η υποκρισία του.
Η βρετανική κυβέρνηση χορήγησε γενναίο δανεισμό στην τράπεζα Νorthern Rock και στη συνέχεια την κρατικοποίησε.
Οι ΗΠΑ κρατικοποίησαν τις μεγάλες χορηγούς στεγαστικών δανείων Freddie Μac και Fanny Μae, στις αρχές της εβδομάδας έκαναν σχεδόν το ίδιο με την κολοσσιαία ασφαλιστική ΑΙG, στην οποία η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ χορήγησε πιστώσεις 85 δισ. δολαρίων με εγγύηση αέρα φρέσκο και κοπανιστό.
Αυτό συνέβη από τους ίδιους που δεν ιδρώνει τ’ αυτί τους , όταν μικρές επιχειρήσεις κλείνουν και πολλές οικογένειες μένουν στο δρόμο, θεωρώντας ότι σε μια οικονομία της αγοράς πάντα υπάρχουν κι’ αυτές οι «παράπλευρες απώλειες» , που δημιουργεί ο «ελεύθερος» ανταγωνισμός.
Όταν τα θύματα των «παράπλευρων απωλειών» είναι φτωχοί και αδύναμοι πολίτες όλα καλά, όταν όμως είναι τραπεζίτες και οικονομικοί κολοσσοί τα πράγματα αλλάζουν. Τότε επιστρατεύονται μέθοδοι του «κακού» Σοσιαλιστικού συστήματος , που σπεύδουν για τη «σωτηρία» τους χωρίς να υπολογίζεται το κόστος που ελαφρά τη καρδία μεταφέρεται στους πολλούς.
Το Σοσιαλιστικό σύστημα που αποδέχεται την παρέμβαση του κράτους σε κάθε είδους κοινωνικές δραστηριότητες είναι «κακό» , όταν προστατεύει τους απλούς πολίτες , «καλό» όταν καλείται να προστατέψει τους ισχυρούς που καταρρέουν. Οι οικονομίες κλίμακας είναι αμείλικτες για τους εργαζόμενους, αλλά δεν υπολογίζεται κανένα κόστος όταν πρόκειται να διασωθούν τα κέρδη των εφοπλιστών των «άγονων» γραμμών.
Αυτή την τρελή και υποκριτική πραγματικότητα ζούμε τα τελευταία χρόνια και στη Ελλάδα με τη περίφημη «νέα διακυβέρνηση» της Ν.Δ. , που ελπίζω ότι άρχισε ήδη να γίνεται αντιληπτή σε ολοένα και περισσότερους πολίτες.
Κατά έναν περίεργο τρόπο όλες οι «μεταρρυθμίσεις» είναι εκ προοιμίου επώδυνες για το λαό και έτσι προβάλλονται. Γιατί αλήθεια δεν ήταν επώδυνα τα ΚΕΠ, τα ΚΑΠΗ, η βοήθεια στο σπίτι, το ΕΣΥ, το ΜΕΤΡΟ, η ΑΤΑ (όσο ίσχυε), η απαγόρευση των απολύσεων , οι επόπτες εργασίες (όσο έκαναν σωστά τη δουλειά τους) , τα ΜΟΠ, ο ΟΑΕΔ, το ΣΔΟΕ, η ενίσχυση των συνταξιούχων του ΟΓΑ , το ΕΚΑΣ ; αυτές δεν ήταν μεταρρυθμίσεις ;
Το κράτος αδιαφορεί για τους πολίτες του και υπηρετεί τους πολιτικά, οικονομικά, οικογενειακά και πνευματικά «ημέτερους». Ένας ιδιότυπος «Σοσιαλισμός» των καπιταλΗστών
Χρήστος Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου